მარინა ღუღუნიშვილი & პაატა წიწილაშვილი

უკვე 18 წელია, რაც ველოდები იმ წამს, როდესაც შევიგრძნობ შვილის სიყვარულს, სითბოს და მის არაჩვეულებრივ სურნელს. რასაც დედობა და შვილობა ქვია. მეუღლესთან ერთად ბევრს ვცდილობდით მკურნალობას, მაგრამ ყოველივე ჩვენი მცდელობა უშედეგო აღმოჩნდა. ეს ყველაფერი კი საკმაოდ დიდ ხარჯებთან იყო დაკავშირებული, რაც, როგორც კარგად მოგეხსენებათ, მშობლობა უდიდესი ბედნიერებაა. სამწუხაროდ, ამ განცდას უკვე 18 წელია ვერ განვიცდით.
რამოდენიმე კვირის წინ შემთხვევით გავეცანი ჩვენი ფონდის გვერდზე განთავსებულ რამდენიმე განცხადებას. უფლის ნებით, მეც მომინდა ჩემი ბედი მეცადა. მიუხედავად იმისა, რომ თვეების განმავლობაში სანდრა მედიდან მოყოლებული თვალყურს ვადევნიდი მის ლაივებს, არ მიფიქრია, რომ ჩემს შესახებ დამეწერა. თუმცა, ჩვენი ფონდი და უფალი ინება, რომ ბედი მეცადა.
დღეს კი, ბედნიერად, ჩვენი ფონდის, ანუ ამ დიდი ოჯახის წევრები გავხდით. უფლის და თქვენი წყალობით, მეგობრებო, ნათესავებო, ნაცნობებო და უფლისკენ მიმავალი ადამიანებო, მინდა გითხრათ მადლობა.
ამ 40 წლის განმავლობაში არასდროს არაფერი მითხერია თქვენთვის, მაგრამ ახლა, როგორც არასდროს, თქვენი გვერდით დგომა გვჭირდება. გთხოვთ, დაგვიდექით გვერდით და დაგვეხმარეთ თუნდაც მინიმალური თანხით, ერთი ლარით ან ერთი გაზიარებით, რათა მესამე ეტაპი გადავლახოთ და ის ბედნიერი წუთები შევიგრძნოთ. (უმორჩილესად გთხოვთ, თუ თანხას ჩარიცხავთ, დანიშნულებაში მიუთითოთ „მარინა ღუღუნიშვილი“).
მადლობას გიხდით ჩვენი გვერდით დგომისთვის. უფალი გფარავდეთ ყველას! მწამს, რომ დამიდგებით გვერდით და არ დაგვტოვებთ ბედის ანაბარად.